Żurawina WIELKOOWOCOWA

Żurawina WIELKOOWOCOWA

Vaccinium sect. Oxycoccus

Owocowanie: koniec lata

Żurawina wielkoowocowa to roślina pochodząca ze wschodnich rejonów Ameryki Północnej. Jej owoce są wykorzystywane w przetwórstwie oraz lecznico na schorzenia dróg moczowych. Niekwestionowaną zaletą żurawiny jest jej wartość ozdobna, zimozielone krzewinki rozrastają się zadarniając glebę między krzewami. Na pędach rosną małe listki ciemnozielone z połyskiem. Owoce natomiast pojawiają się na pionowych krótkich pędach wyrastających na pędach płożących się.

Owocowanie

Żurawina kwitnie na przełomie na początku czerwca, owoce dojrzewają pod koniec lata. Czerwono wybarwione jagody mają średnicę nawet do 2 cm. W smaku są cierpkie i kwaśne, zyskują bardzo jednak jeśli poddamy je obróbce. Przetwory z żurawiny cenione są jako dodatek do mięs, serów pleśniowych. Czerwony kolor skórki powstaje na owocach dojrzewających w słońcu. Owoce rosnące w cieniu nie nabierają charakterystycznego różowo czerwonego koloru. Suszone owoce warto dodawać do herbaty, zwłaszcza jeśli mamy problem z układem moczowym.

Wymagania i zastosowanie

Żurawina wielkoowocowa ma zastosowanie dekoracyjne, jej pędy gęsto pokryte drobnymi listkami wyglądają efektownie pomiędzy krzewami. Zimą żurawina nie traci liści na zimę więc warto ją łączyć z roślinami, które o tej porze roku nie wyglądają atrakcyjnie. Ponadto owoce można zbierać i spożywać. Ze względu na zawartość niektórych substancji żurawina jest omijana przez szkodniki. Jeśli tylko rośnie na glebie dla niej odpowiedniej nie jest podatna na choroby. Żurawina preferuje podłoże próchnicze o kwaśnym pH, najlepiej wzbogacić glebę w torf wysoki. Zadbać należy też o stałe nawodnienie gleby, żurawina nie jest odporna na okresowe braki wody.